سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مرکز خدمات مشاوره ای طلوع زندگی

ارتقاء سلامت خانواده

از : غلامرضا مسگریان

عقدنامه ازدواج را بدقت بخوانید 

بیشتر سردفترها فقط صفحات عقدنامه را ورق می زنند و بدون هیچ توضیحی درباره مندرجات سند با انگشت نشان می دهند که زوج ها کجا ها را باید امضا کنند در حالی که سند ازدواج به خاطر مسوولیت آور بودنش سندی مهم است که زوج ها باید از بند بند آن مطلع باشند چون اگر غیر از این باشد وقتی پیچ و خم های زندگی شروع شود تمام امضاها دست و پاگیر می شوند .

 

یکی از بندهای عقد نامه می گوید : زوج ضمن عقد شرط کرد که هرگاه طلاق بنا به خواسته زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه ، تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی نباشد زوج موظف است نصف دارایی خود را که در زمان زناشویی با او به دست آورده یا معادل آن را با نظر دادگاه به صورت بلا عوض به زوجه منتقل کند پس اگر مردی این شرط را امضا کند مشمول موضوع تصنیف در دارایی های مشترک می شود و زن می تواند با ارائه داد خواست این مبالغ را مطالبه کند .

 

شروط دوازده گانه

در یکی دیگر از بندهای عقد نامه آمده است زوج به زوجه وکالت بلا عزل با حق توکیل به غیر داد که با رجوع به دادگاه و دریافت مجوز پس از انتخاب نوع طلاق خود را مطلقه کند . پیداست اگر مردی با این شرط موافقت کند زن می تواند در دادگاه اقامه دعوا کرده و تخلف زوج از شروط مندرج در عقد نامه را اثبات کند و با حکم دادگاه به دفترخانه رسمی طلاق مراجعه کند چون در این صورت از سوی زوج وکیل است که اصالتا ( شخص خودش ) یا وکالتا ( با انتخاب وکیل و تفویض وکالت به وی ) خود را مطلقه کند .

 

لازم است مرد ها بدانند اگر پای چنین شرطی در عقدنامه را امضا می کنند حق طلاق را در صورت تحقق این دوازده شرط به همسرشان داده اند :

خود داری شوهر از دادن نفقه زن به مدت 6 ماه به هر عنوان حتی با توسل به اجبار ،

سوء رفتار یا سوء معاشرت زوج به حدی که ادامه زندگی را برای زوجه غیرقابل تحمل کند ،

ابتلای زوج به بیماری های خطرناک و درمان نشدنی به نحوی که دوام زندگی زناشویی را برای زوجه به خطر بیندازد ،

جنون زوج در مواردی که فسخ نکاح شرعا ممکن نباشد ،

بی توجهی به رای دادگاه در مورد منع اشتغال زوج به شغلی که طبق نظر دادگاه منافی با مصالح خانوادگی و حیثیت زوجه باشد ،

محکومیت شوهر به حکم قطعی به مجازات 5 سال حبس یا بیشتر یا به جزای نقدی که بر اثر ناتوانی در پرداخت منجر به 5 سال بازداشت شود یا به حبس و جزای نقدی منتهی به 5 سال بازداشت یا بیشتر شود و حکم مجازات در حال اجرا باشد ،

ابتلای زوج به هر گونه اعتیاد مضر که به تشخیص دادگاه به زندگی خانوادگی خلل وارد کند ،

زوج زندگی خانوادگی را بدون عذر موجه ترک کند یا 6 ماه متوالی بدون عذر موجه از نظر دادگاه غیبت کند ،

محکومیت قطعی زوج در ارتکاب به جرم و اجرای هرگونه مجازات اعم از حد و تعزیر که آبروی زوجه را به خطر بیندازد ،

باردار نشدن زوجه از زوج بعد از 5 سال به علت عقیم بودن یا عوارض جسمی دیگر ،

مفقود الاثر شدن زوج و مراجعه نکردن به دادگاه 6 ماه بعد از مراجعه زوجه به دادگاه

ازدواج مجدد زوج بدون رضایت زوجه یا اجرا نکردن عدالت بین همسران به تشخیص دادگاه .

 

پس با تحقق هر یک از این شروط و اثبات آن در دادگاه ، زن می تواند با استفاده از وکالت ضمن عقد با مراجعه به دادگاه خانواده و پس از قطعیت حکم نسبت به اجرا و ثبت صیغه طلاق در دفتر رسمی ثبت طلاق اقدام کرده و خودش را مطلقه کند .

 

شروط ضمن عقد

تقریبا بیشتر حقوقدان ها و مشاوران خانواده بر این نکته اتفاق نظر دارند که داشتن شروط ضمن عقد از داشتن مهریه های سنگین بهتر است ؛ چون راهکاری است هوشمندانه برای استحکام خانواده و بر قراری تعادل در روابط زوجیت ، متناسب با نیازمندی های روز . اما مهریه پولی است که زیاد هم نسبت به وصول آن نمی توان امیدوار بود . برای همین زوج ها قبل از جاری شدن صیغه عقد می توانند توافق کنند تا حقوقی چون حق تحصیل ، اشتغال ، حق انتخاب محل سکونت یا شرط تضمین پرداخت مهریه از سوی یک یا 2 نفر از اعضای خانواده یا آشنایان زوج را در عقدنامه درج کنند .

 

در واقع شرط وکالت در طلاق یا همان چیزی که مردم به عنوان حق طلاق می شناسند هم از جمله این شروط است . این شرط به زن حق می دهد تا خود را وکالتا طلاق دهد یعنی زن وکیل مطلق از طرف شوهر خود باشد که هر زمان بخواهد یا پس از تحقق امری معین و اثبات آن در دادگاه خود را مطلقه کند .

 

البته درج این شرط در عقد نامه به این معنی نیست که دیگر مرد نمی تواند همسرش را طلاق دهد . در واقع مرد در شروط ضمن عقد فقط به صورت وکالتی این حق را به همسرش می دهد و زن هم به عنوان وکیل در طلاق این را می داند که این حق یا شرط ضمن عقد به معنای سلب حق از سوی شوهر نیست و مرد هم می تواند بنا بر شرایطی از این حق استفاده کند .

بامداد شاهرود . صفحه 3 . پیش شماره 2

7/8/1390